Krystianowy codziennik „Zwycięzca” 24.11.2016
„Nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się wasze odkupienie.”
Znaczące jest to podniesienie głów, bo jak mówi pierwsze czytanie: „Ja, Jan, ujrzałem anioła zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła.” A w Ewangelii – „Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą.”
Zwraca uwagę również moment i sposób nadejścia Pana Jezusa. Bóg jak zwykle interweniuje wtedy, gdy już wszelka nadzieja gaśnie na dobre rozwiązanie. „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.” Wszystkie ludzkie kalkulacje zawodzą i według ludzkiego rozumienia nadchodzi koniec – wtedy objawia się Zwycięzca. „Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie mówiącego: «Alleluja. Zbawienie i chwała, i moc należą do Boga naszego, bo wyroki Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał by poniosła karę za krew swoich sług».”
Pojawiają się dwie sugestie płynące z porównań miedzy pierwszym czytaniem, a Ewangelią. Po pierwsze Anioł zstępujący w pierwszym czytaniu to Pan Jezus. To jeden z wyraźniejszych fragmentów, lecz chrześcijanie już wcześniej widzieli w niektórych opisach biblijnych spotkanie patriarchów z Panam Jezusem, opisanym jako Anioł. Na przykład: Abraham rozmawia z Panem Jezusem i targuje się o Sodomę. Druga sugestia wynikająca z porównania tekstów to to, że Wielka Nierządnica końca czasów to Jerozolima. I dokonuje się zwycięstwo Pana, po którym musi się odbyć niezła impreza, bo – I mówi mi: «Napisz: „Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę Godów Baranka”». Gody Baranka oznaczają wesele. Ciekawe ile czasu trwa tak niebiańska impreza i kto na niej gra i śpiewa? Myślę, że „parę” utalentowanych głosów Pan tam ma. Warto być na takim niebiańskim koncercie i weselu.
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, z hymnami w Jego przedsionki, *
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, Jego łaska trwa na wieki, *
a Jego wierność przez pokolenia.
Amen.
http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-11-24