Krystianowy codziennik „Wypełnić wszystko, co sprawiedliwe…” 08.01.2017
Scena:
„Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć od niego chrzest. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Ustąp teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił.”
Jan ma rację – to my potrzebujemy chrztu Ducha Świętego i tego oczekujemy i pragniemy, całkowitego zanurzenia w Nim. I o tym za chwilę …
Ważniejsza jest najpierw postawa Pana. Słowo, Które się zapowiedziało przez usta Izajasza podąża ku drodze wypełnienia tego, co ma się dokonać. On jeden, Który nie potrzebował chrztu nawrócenia wstępuje w wody Jordanu nie dla oczyszczenia, a dla przyjęcia grzechu naszego, z którego chrzest ten obmywa wszystkich. W ten sposób spytał się do nas podobnym we wszystkim oprócz grzechu, choć niósł grzechy nas wszystkich. U proroka Izajasza czytamy w 53 rozdziale:
„Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.” … i …
„A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami.”
Więc Pan wkracza w wody Jordanu, aby wypełniło się Słowo wypowiedziane przez proroka. Jezus Mesjasz stawszy się człowiekiem wchodzi na drogę odkupienia, a właściwie sam staje Drogą odkupienia i Odkupicielem wielu. Dokonuje tego jako człowiek stawszy się sługą Jahwe. Dlatego Bóg mówi przez Izajasza:
«Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że duch mój na Nim spoczął; on przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zgasi ledwo tlejącego się knotka. on rzeczywiście przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności».
Ponieważ Pan w przez chrzest rozpoczyna działo zbawcze nie pozostaje w tym sam, lecz „…otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. a oto głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.”
Potwierdza to Piotr, w drugim czytaniu: «Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł on, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła».
Piotr bierze udział w wezwaniu do głoszenia Ewangelii, ale jak bardzo jest zdziwiony, kiedy okazuje się, że Pan sam powołuje i wybiera do służby. Korneliusz mimo, że poganin zostaje wybrany przez szczerość modlitwy i Pan posyła do niego anioła, aby sprowadził Piotra. Jednocześnie, gdy Piotr głosi stępuje na Korneliusza i jego domowników Duch Święty. W związku z tym po pierwsze to Piotr doświadczył łaski powołania, bo Bóg mógł udzielić Ducha Świętego i bez Jego posługi, a ta historia jest umocnieniem dla Piotra Apostoła i jego towarzyszy. Po drugie szczera postawa wobec Boga i zdolność do przyjęcia prawdy o Jezusie w połączeniu z żywą wiarą, prowadzi do zanurzenia w Duchu Świętym. Ten znak jest widoczny dla zebranych i jest to potwierdzenie współuczestnictwa w chwale Pana Jezusa Chrystusa jako dziecko Boże.
Aby zrozumieć psalm i Jego refren trzeba wiedzieć, że Duch Święty jest Pokojem. W psalmie otrzymujemy potwierdzenie wybrania i uczestnictwa w chwale Pana, przez uwielbienie Jemu samemu oddane.
Pan ześle pokój swojemu ludowi.
Oddajcie Panu, synowie Boży, *
oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę Jego imienia, *
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana.
Ponad wodami głos Pański, *
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny, *
głos Pana pełen dostojeństwa.
Zagrzmiał Bóg majestatu: *
a w Jego świątyni wszyscy mówią: «Chwała!»
Pan zasiadł nad potopem, *
Pan jako Król zasiada na wieki.
Amen.
http://liturgia.wiara.pl/kalendarz/67b53.Czytania-mszalne/2017-01-08