Krystianowy codziennik „Bliskie jest królestwo Boże. ” 09.01.2017

Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

Wierzysz w to?

Dobrą Nowiną jest to co głosi psalm i pierwsze czytanie. Z czytania” Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu  na wysokościach.”   Jeśli dokonał oczyszczenia z grzechu to przecież nie siebie, ale nas…, mnie i ciebie. „W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski.” W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli,  ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.” Pierwsze czytanie ukazuje więc Syna Bożego i Jednocześnie Syna człowieczego jako Boga w którym wszystko zostało stworzone  i jednocześnie ogromną godność człowieka, dla którego to wszystko zostało stworzone. Ten Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca jest i Panem i Mesjaszem i Jego godność jest ponad wszystko stworzenie. „Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży”. i  „Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa; a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.”

Nieprawdopodobne wywyższenie! „Radujcie się w Panu, sprawiedliwi  i sławcie Jego święte imię.” Odkupiony człowiek zostaje wraz z Jezusem wywyższony i podniesiony do godności Syna Bożego! DOBRA NOWINA!

Ewangelia pokazuje niezwykłą scenę powtórnego spotkania Pana Jezusa i późniejszych apostołów. Oni spotkali się już raz nad Jordanem w czasie chrztu Jezusowego i tuż po nim. A później następuje przerwa na 40 dni i trochę dłużej. I przychodzi Pan do nich po raz drugi. On już nie jest obcy, oni Go już znają… Na jedno Jego wezwanie zostawiają wszystko wstają i idą za Nim! Co musiało się dziać w nich i w ich sercach, od tego spotkania pierwszego, aż do drugiego, że na jedno zawołanie wstają i idą natychmiast?! Bez pytania, gdzie i po co i jak …, i tych wszystkich pytań, które my natychmiast mamy w sobie, gdy myślimy o takim wezwaniu?

Ta scena jednak pokazuje i wyjaśnia coś więcej, a mianowicie jaka musi być gotowość w nas, aby odpowiedzieć na wezwanie w dniu ostatecznym, gdy Pan przyjdzie i wezwie swoich do siebie. Jakie napięcie i jakie oczekiwanie wypełnienia obietnicy, że wraz z Nim będziemy… To pokazuje dlaczego w czasie powrotu Pana  jedni będą wzięci inni zostawieni. – „Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony.  Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.” Mt 24.

I wiemy, że tego nie doznajemy i wiemy, że wzrasta w nas oczekiwanie, kiedy się wypełni i kiedy wreszcie przyjdziesz Panie. Tęsknota, aż się wypełni. Ona powinna być taka jak w przypadku bezpłodnej Anny z pierwszego czytania w drugim roku. To pragnienie powinno być tak intensywne jak oczekiwanie dziecka, a jednocześnie z pełną świadomością miłości Boga tu i teraz, który już nas odkupił  (Elkana- „Bóg odkupił, wezwał, posiadł” przez przyjście w Synu do Efrata -Betelejem)  i oczekiwaniem Jego samego, a nie darów, które niewątpliwie ma dla nas. Bóg musi dla nas o wiele więcej znaczyć niż dla bezpłodnej kobiety dziesięciu synów.  Obietnice  niewątpliwie się wypełnią, lecz dziękczynienie za zbawienie i wybranie należy się przez wiarę w Jezusa Bogu już teraz.. Stąd bierze się zdolność do uwielbienia Pana  i pełnienia Jego woli z sercem ochoczym.  „Złożę Ci, Boże ofiarę pochwalną.”

Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.

Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.

Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
W dziedzińcach Pańskiego domu,*
pośrodku ciebie, Jeruzalem. Amen.
http://liturgia.wiara.pl/kalendarz/67b53.Czytania-mszalne/2017-01-09