Krystianowy codziennik „Zbawiciel i zbawieni.” 23.01.2017

„Chrystus jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy….  raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków na zgładzenie grzechów przez ofiarę z samego siebie. A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.”
„Wykonało się.” –  powiedział Pan, gdy umarł na krzyżu. Wina została zgładzona, cena zapłacona, odkupienie dokonane… Jak trudno to przyjąć:

Jestem wolny…?

Jestem wolny.

Jestem wolny!

Uwolnienie jest darem, który przynosi król powracający dla tych, którzy Go oczekują!

To jest to co stępuje z góry, od Boga. Za to Bogu należy się niewątpliwie chwała i cześć i uwielbienie, wyrażone radośnie w psalmie i jednocześnie ten proroczo potwierdza ukazanie zbawienia całej ziemi.  To zbawienie i Zbawiciel musi być przyjęty. Dlatego drugi rok pokazuje jak objawia się to przyjęcie króla w słowach, które mnie bardzo poruszają – „Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w He-bronie i oświadczyły mu: „Oto myśmy kości twoje i ciało. Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, tyś wyprawiał się i powracał na czele Izraela. I Pan rzekł do ciebie: «Ty będziesz pasł mój lud, Izraela, i ty będziesz wodzem dla Izraela»”. Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem.”  – Oto ludzie przyjmują, króla Dawida, który jest wybrany przez Boga   i jednocześnie oni sami dokonują tego wyboru dla mnie we wstrząsających słowach – „Oto myśmy kości twoje i ciało.” To oznacza takie zespolenie, że kiedy król ich głowa mówi, że ruszają – to ruszają na wojnę,  kiedy żąda dziesięciny to jest dziesięcina, kiedy … i cokolwiek zechce. Głowa kieruje ciałem. Czy nie to samo mówi Paweł Apostoł , że wszyscy jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie. – „Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.”  1Kor 12, 13 Przyjęcie Jezusa jako osobistego Pana, Króla niepodzielnie panującego w mim życiu i w życiu całego Kościoła Katolickiego (tzn. powszechnego) . On jest Zbawcą, a my zbawionymi. To zbawienie jednak dokonuje się przez zjednoczenie w Duchu Świętym, Który nas przenika i prowadzi. To On zespaja nas w jedno ciało. On poucza i prowadzi. On jest darem dla nas od Ojca i Syna, bo On przenika głębokości Boga samego i  jednością Ojca i Syna, który działa, gdy Ojciec działa. Który mówił to czego Ojciec nauczył. To jest zjednoczenie. To zjednoczenie możliwe jest poprzez Ducha Świętego, również nas z Panem, abyśmy byli Jego ciałem i Jego kośćmi. A jak to jest ważne widzimy w Ewangelii kiedy Pan ostrzega – „Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego”.

Możemy więc zapytać:

„Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”  Jezus odpowiadając rzekł do nich: „Na tym polega dzieło [zamierzone przez] Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.” J 6 28-29

Pierwsze czytanie drugiego roku porusza jeszcze jeden mocny temat zbawienia jakie dokonuje Pan w sercu człowieka zdobywając je. Serce człowieka jest bowiem górą Syjon, którą zdobywa Pan po tym jak został obrany Królem pomimo obecności przeciwnika. Do tego też nawiązuje Ewangelia w słowach – „Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi.” Serce człowieka jest domem, którego strzeże mocarz i jednak Pan ma moc, aby związać mocarza, pokonać Jebuzytów, tych którzy depczą (jebus –deptać) świętą górę, którą  Pan wybrał na mieszkanie. Ważne jest też to, że oni posługują się kłamstwem, bojąc się sami próbują zarazić lękiem – „Nie wejdziesz tutaj, lecz odepchną cię ślepi i kulawi”.  Wyznanie Jezusa Panem , uznanie w Nim naszego zbawcy, mówi kłamcy – nie masz prawa do mnie, bo cena, okup został dany, a krew Chrystusa woła głośniej do Boga niż krew Abla – co oznacza każda nawet największa krzywdę. A wcześniej w liczbach i miejscach jest pokazana droga symbolicznie droga zbawcza. Dlatego taka aklamacja dnia:

„Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.”

Amen.