Krystianowy codziennik „Wybór pomiędzy relacjami” 17.04.2017
Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy
PIERWSZE CZYTANIE Dz. 2, 14. 22-32
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W dniu Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem:
„Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim.
Dawid bowiem mówił o Nim: «Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie
w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim.»
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Zatem jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami.”
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps. 16, 1-2a i 5. 7-8. 9-10. 11
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Zachowaj mnie, Boże, bo uciekam się do Ciebie,*
mówię do Pana: „Tyś jest Panem ,moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,*
to On mój los zabezpiecza.
R.:
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,*
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,*
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
R.:
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,*
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz.*
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
R.:
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,*
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy.
R.:
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Ps. 118, 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA Mt. 28, 8-15
+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie.” One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.”
Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: „Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my
z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu.”
Oni zaś wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Oto słowo Pańskie.
Wybór pomiędzy relacjami
Są dwie relacje na temat zmartwychwstania Pana Jezusa. Pierwsza – „Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali.” Racjonalna i rzeczywiście możliwa.
Druga – „Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie.” One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.” Nie ma co mówić nieco fantastyczna.
Kiedy stawiam sobie pytanie: Komu po usłyszeniu tych dwóch relacji bym uwierzył, to muszę przyznać, że mój racjonalny umysł skłania się ku pierwszej. Powiedziana po męsku, krótko i na temat i z przyznaniem się do winy przez relacjonującego. Ta druga jest krótko mówiąc nieco słaba. … anioły? …sam Zmartwychwstały, ale odchodzi do Galilei? Mam tam iść, aby Go zobaczyć? Wygląda to na urojenia kobiet, rozhisteryzowanych śmiercią – ok, okrutną śmiercią- miały do tego prawo, ale żeby takie rzeczy opowiadać?!
Problemem jest Piotr Apostoł.
Gość, który zapierał się Tego tak okrutnie umęczonego Jezusa trzykrotnie, teraz mówi odważnie o Nim wobec tych, co właśnie tak zamęczyli i ukrzyżowali Jezusa Nazarejczyka. Po co i dla czego to robi? Dodatkowo oskarża tych ludzi i w dodatku potwierdza też, że Jezus jest zmartwychwstały … ?!
Jednak najbardziej wstrząsające jest dla mnie i przekonujące jest to, że powołuje się na proroctwo Dawida, w którym słyszę słowa – „… nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu.” – to jest zaskoczeniem, bo o ile Dawid mówi o własnej duszy i nadziej jaką ma ze względu na Pana, to jednocześnie proroczo mówi: „nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu.” Jest to sformułowanie kompletnie bez sensu, bo Izraelita świętym mógł nazwać tylko Boga, a jednocześnie nieśmiertelny Bóg miałby być w grobie i jeszcze mogły ulec skarżeniu?
Jednym rozwiązaniem i rozwiązaniem jest Zmartwychwstanie Pana Jezusa. Wtedy to wszystko nabiera sensu. Wszyscy mamy wybór czego i kogo słuchamy…
Pojawia się pytanie Czy wystarczająco dużo wiem o tych wydarzeniach ?
Ja wybrałem i jestem przy wersji kobiet i zdrajcy Piotra. A ponieważ Dawid naprawdę napisał piękne i prorocze psalmy wolę się modlić nimi pokładając ufność w Bogu.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Zachowaj mnie, Boże, bo uciekam się do Ciebie,*
mówię do Pana: „Tyś jest Panem ,moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,*
to On mój los zabezpiecza.
R.:
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,*
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,*
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
R.:
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,*
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz.*
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
R.:
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,*
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy. Amen.