Krystianowy codziennik „Wybór” 02.04.2018
Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy
PIERWSZE CZYTANIE Dz. 2, 14. 22-32
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W dniu Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem:
„Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim.
Dawid bowiem mówił o Nim: «Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie
w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim.»
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Zatem jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami.”
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps. 16, 1-2a i 5. 7-8. 9-10. 11
Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Zachowaj mnie, Boże, bo uciekam się do Ciebie,*
mówię do Pana: „Tyś jest Panem ,moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,*
to On mój los zabezpiecza.
R.:
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,*
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,*
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
R.:
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,*
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz.*
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
R.:
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,*
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy.
R.:
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Ps. 118, 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA Mt. 28, 8-15
+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie.” One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.”
Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: „Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my
z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu.”
Oni zaś wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Oto słowo Pańskie.
Wybór
Są dwie relacje na temat zmartwychwstania Pana Jezusa. Pierwsza – „Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali.” Racjonalna i rzeczywiście możliwa.
Druga – „Gdy anioł przemówił do niewiast, one pospiesznie oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: „Witajcie.” One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.” Nie ma co mówić nieco fantastyczna.
Kiedy stawiam sobie pytanie: Komu po usłyszeniu tych dwóch relacji bym uwierzył, to muszę przyznać, że mój racjonalny umysł skłania się ku pierwszej. Powiedziana po męsku, krótko i na temat i z przyznaniem się do winy przez relacjonującego. Ta druga jest krótko mówiąc nieco słaba. … anioły? …sam Zmartwychwstały, ale odchodzi do Galilei? Mam tam iść, aby Go zobaczyć? Wygląda to na urojenia kobiet, rozhisteryzowanych śmiercią. Okrutną śmiercią więc miały do tego prawo, ale żeby takie rzeczy opowiadać?!
Problemem jest Piotr Apostoł.
Gość, który zapierał się tego tak okrutnie umęczonego Jezusa trzykrotnie, teraz mówi odważnie o Nim wobec tych, co właśnie tak zamęczyli i ukrzyżowali Jezusa Nazarejczyka. Po co i dla czego to robi? Dodatkowo oskarża tych ludzi i w dodatku potwierdza też, że Jezus jest zmartwychwstały … ?!
Jednak najbardziej wstrząsające jest dla mnie i przekonujące jest to, że powołuje się na proroctwo Dawida, w którym słyszę słowa – „… nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu.” – to jest zaskoczeniem, bo o ile Dawid mówi o własnej duszy i nadziej jaką ma ze względu na Pana, to jednocześnie proroczo mówi: „nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu.” Jest to sformułowanie kompletnie bez sensu, bo Izraelita świętym mógł nazwać tylko Boga, a jednocześnie nieśmiertelny Bóg miałby być w grobie i jeszcze mogły ulec skarżeniu?
Jednym rozwiązaniem tego problemu jest Zmartwychwstanie Pana, Jezusa Chrystusa. Wtedy to wszystko nabiera sensu. Wszyscy mamy wybór czego i kogo słuchamy…
Czy wystarczająco dużo wiem o tych wydarzeniach ?
Ja wybrałem i jestem przy wersji kobiet i zdrajcy Piotra. A ponieważ Dawid naprawdę napisał piękne i prorocze psalmy wolę się modlić nimi pokładając ufność w Bogu.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.
Zachowaj mnie, Boże, bo uciekam się do Ciebie,*
mówię do Pana: „Tyś jest Panem ,moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem,*
to On mój los zabezpiecza.
R.:
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,*
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,*
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
R.:
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje,*
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz.*
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
R.:
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,*
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy. Amen.