Krystianowy codziennik „ Spotkanie.” 21.05.2017

PIERWSZE CZYTANIE                                                                   Dz. 8, 5-8. 14-17

Czytanie z Dziejów Apostolskich.
   Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z wielkim krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym mieście.  Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przy­szli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc Apostołowie wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                  Ps. 66, 1-3a. 4-5. 6-7. 16 i 20
Refren: Niech cała ziemia chwali swego Pana.

Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie,*
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie.*
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!
R.:
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie,*
niech imię Twoje opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga:*
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
R.:
Morze na suchy ląd zamienił,*
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy,*
Jego potęga włada na wieki.
R.:
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga,*
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby,*
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
R.:

DRUGIE CZYTANIE                                                                                               1 P. 3, 15-18
Znaczenie śmierci Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Piotra Apostoła.
Najdrożsi:
Pana Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego,
kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest.
A z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystu­sie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem, jeżeli taka wola Boża, cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.
Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem.
   Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                                J. 14, 23
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA                                                                                                              J. 14, 15-21

+ Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze, Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.
Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.”
   Oto słowo Pańskie.

Spotkanie.

To Duch daje życie, ciało na nic się nie przyda.

Jest droga, która ma się przed sobą. Najczęściej jest nie jedna, lecz jedną warto wybrać. Jest to droga prawdy. Trudna i odważna droga, wymagająca trzeźwości umysłu, dająca wiele radości prawdziwej.

Kto jej szuka?

Kto ją wybierze?

Pan Jezus kiedy mówi o tym, że będzie prosił o Pocieszyciela, mówi nam   że to jest Duch Prawdy.   „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze, Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.  Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was.” Warto zwrócić uwagę, że Pan mówi, zdania, które w podtekście zdradzają inną rzeczywistość. Pan mówi sam o sobie, że jest Drogą, Prawdą i Życiem, a więc w powyższym zdaniu mówi, że zachodzi jedność miedzy Nim, a Duchem, którego posyła nam.  Jednocześnie mówi, że znamy Go, że u nas przebywa i w was będzie. To poznanie dokona  się w sposób wewnętrzny, mimo że teraz dał się poznać w sposób zewnętrzny. Pan Jezus powiedział apostołom słuchającym Go w wieczerniku, że jest On pośród nich – On Syn i Duch, Który w Nim przebywa. A jednocześnie pierwsze zdanie z przytoczonego cytatu mówi o tym, że to Ojciec jest dawcą tego Ducha. Pan objawia pełnię relacji panującej w Bogu Trójjedynym. Całkowicie uzasadnionym jest, że Pan Jezus mówi, że przyjdzie do nas, bo jeśli przyjdzie Duch Prawdy, Duch Święty to będzie tam i Syn i Ojciec. „Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.”
            Aklamacja podpowiada jeszcze jedną istotną myśl. Całe zdanie, z aklamacji brzmi: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać.” Ta myśl pojawia się w zestawieniu z jeszcze jednym zdaniem Pana Jezusa: „Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20). Jeśli Pan Jezus mówi o przyjściu tam gdzie zachowywana jest Jego nauka, to znaczy,  że ten ktoś otrzymał Ducha Świętego, który go poucza o wszystkim. Jest więc i ta osoba i Duch Święty więc przychodzi do niego Pan Jezus. Jest Syn i Duch  to przychodzi i Ojciec. Człowiek więc ma moc w sobie pochodzącą od Boga, aby pokonać złego i wszystkie pokusy świata. „Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”. J16 33b

            Dokładnie do tego doświadczenia odnosi się Paweł Apostoł, a właściwie to jest to nie tylko doświadczenie lecz i decyzja, aby trwać w dobru, czyli w Bogu, bo Bóg jest dawcą dobra. „A z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystu­sie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem, jeżeli taka wola Boża, cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.”  Wynika to z chęci naśladowania Boga, a właściwie podążania z Bogiem we wszystkim, co On czyni lub chce czynić w nas. „Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem.” To jest zupełnie nowe życie, wolne od wielu pożądliwości. Dlatego nie chodzi tylko o chrzest, który jest przyznaniem do grzechu i pragnieniem zmiany życia, lecz o wylanie Ducha Świętego, który uzdalnia człowieka do takiego życia ukierunkowanego na dobro i tylko na dobro. Dlatego Apostołowie przybywają do Samarii, aby nałożyć ręce na ludzi i udzielić Ducha Świętego, którego sami posiadali. Nie można bowiem dzielić się z drugim człowiekiem czymś czego samemu się nie posiada. Warto przeczytać psalm jako wyznanie doświadczenia Boga, przez kogoś, kto tego na co dzień doświadcza. „Niech cała ziemia chwali swego Pana.”

Amen.