Krystianowy codziennik „Pan Bóg Zastępów jest …” 28.03.2017

PIERWSZE CZYTANIE                                                                            Ez. 47, 1-9. 12

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela.
   Podczas widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem przed wejście do świątyni,
a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była skierowana ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę północną na zewnątrz i poza murami powiódł mnie do bramy zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.
Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek. Następnie znów odmierzył tysiąc łokci
i kazał mi przejść przez wodę: sięgała aż do kolan; i znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść: sięgała aż do bioder; i znów odmierzył tysiąc łokci; był tam już potok, przez który nie mogłem przejść, gdyż woda była za głęboka. Potem rzekł on do mnie: „Czy widziałeś to, synu człowieczy?” I poprowadził mnie z powrotem wzdłuż rzeki.
Gdy się odwróciłem, oto po obu stronach na brzegu rzeki znajdowało się wiele drzew. A on rzekł do mnie: „Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe. Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu: będą tam też niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.
A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ ich woda przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo”.
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                                         Ps. 46, 2-3. 5-6. 8-9

Refren: Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną.

Bóg jest dla nas ucieczką i mocą:*
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *
i góry zapadały w otchłanie morza.
R.:
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże,*
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje,*
Bóg je wspomaga o świcie.
R.:
Pan Zastępów jest z nami,*
Bóg Jakuba jest naszą obroną.
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana,*
zdumiewające dzieła, których dokonał na ziemi.
R.:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                  Por. J. 4, 42. 15
Chwała Tobie, Słowo Boże
Panie, Ty jesteś prawdziwie Zbawicielem świata,
daj nam wody żywej, byśmy nie pragnęli.
Chwała Tobie, Słowo Boże

EWANGELIA                                                                                                         J. 5, 1-3a. 5-16

+ Słowa Ewangelii według świętego Jana.
   Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.
W Jerozolimie zaś znajduje się Sadzawka Owcza, nazwana po hebrajsku Betesda, zaopatrzona w pięć krużganków. Wśród nich leżało mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych.
Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już długi czas, rzekł do niego: „Czy chcesz stać się zdrowym?”
Odpowiedział Mu chory: „Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. Gdy ja sam już dochodzę, inny schodzi przede mną.”
Rzekł do niego Jezus: „Wstań, weź swoje łoże i chodź.” Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoże i chodził. Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: „Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść twojego łoża.” On im odpowiedział: „Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje łoże i chodź.” Pytali go więc: „Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?” Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.
Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzeki do niego: „Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło.” Człowiek ów odszedł i doniósł Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że to uczynił w szabat.
   Oto słowo Pańskie.

Pan Bóg Zastępów jest …

Pierwsze czytanie jest wizją tego, co się musi stać, lecz jednocześnie jest to obraz duchowy, który opisuje Paweł Apostoł w ten sposób – „W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, 22 w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.”

Skoro jesteśmy świątynią, to pojawia się pytanie – Skąd bierze się źródło? Źródło, które daje wodę żywą, wodę życiodajną, która uzdrawia, ożywia, karmi. Ta woda wyraźnie wpływa na drzewa. Powoduje ich obfite owoce karmią i liście leczą. Źródłem jest Pan, który jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, ofiarowanym i ofiarowywanym na ołtarzu,  a z Jego boku wypłynęła krew i woda. Ta woda niosąca życie…

„W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! 38 Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza”. 39 A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był <dany>, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.” J7

Jak ktoś nie wierzy wystarczy wspomnieć Ewangelię i zobaczyć jak działa Pan  dział mocą Słowa posłanego do chorego …

„Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem.” J6

To wszystko wcześniej powiedziane prowadzi jeszcze dalej, gdy uświadomimy sobie fakt kolejnego porównania użytego w pierwszym czytaniu. Chodzi o –drzewa będące nad wodą. Narzuca się niejako od razu psalm pierwszy  – „Szczęśliwy mąż,

który nie idzie za radą występnych,

nie wchodzi na drogę grzeszników

i nie siada w kole szyderców,

2 lecz ma upodobanie w Prawie Pana,

nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.

3 Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,

które wydaje owoc w swoim czasie,

a liście jego nie więdną:

co uczyni, pomyślnie wypada.”

Jak oczywiste staje się symbolika tego wszystkiego. Pan, który umiera na krzyżu,  ofiarowując się za nas i oddając tam Ducha w ostatnim tchnieniu. My mamy Tego ducha przyjąć!

Dlatego jest taka aklamacja, która jest modlitwą wierzącego człowieka:

„Panie, Ty jesteś prawdziwie Zbawicielem świata,
daj nam wody żywej, byśmy nie pragnęli.”

Modlitwa wypowiadana ma być z ufnością, która jest pokazana w psalmie dnia. Genialna modlitwa.

Gdy zestawi się wszystkie teksy z dnia to możemy powiedzieć, że: Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną, ale i uzdrowieniem, i pokarmem , i życiem.

Amen.