Krystianowy codziennik „Doświadczenie…” 27.12.2016

Zasadniczą częścią wyznania Jana jest doświadczenie Pana Jezusa. Jego znajomość. W Ewangelii widać to w bardzo szczególny sposób. Mianowicie chodzi o zdania: „Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.”

Jak bardzo trzeba znać kogoś, aby rozpoznać po znaku chusty, że to dzieło tej właśnie osoby?

Czy była złożona w jakiś charakterystyczny sposób?

A później słowo – „uwierzył”. Jest jakiś okres przyjmowania wiedzy konieczny do tego, aby kogoś znać i wiedzieć, co mówi i jak się zachowuje. Lecz to dopiero droga do wiary. Droga do bycia świadkiem…

Można powiedzieć, że Jan nie głosi Dobrej Nowiny – on świadczy o Dobrej Nowinie:

„To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.”

To są niesamowite zdania świadka:

„Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione,…” – ŻYCIE WIECZNE, KTÓRE BYŁO W OJCU ZOSTAŁO NAM OBJAWIONE!

Po co ?

„ …abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem.” Być włączonym w Życie i  Radość – Wszyscy do tego zostali zaproszeni w Jezusie!

Dlatego:

„Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy,

Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.”

A każdy kto to przyjmie może śpiewać psalmy:

Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.

Pan króluje, wesel się, ziemio, *

radujcie się, liczne wyspy!

Obłok i ciemność wokoło Niego, *

prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.

Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *

przed obliczem władcy całej ziemi.

Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *

a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.

Światło wschodzi dla sprawiedliwego *

i radość dla ludzi prawego serca.

Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *

i sławcie Jego święte imię.

Amen.

http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-12-27