Krystianowy codziennik „Bunt … narodu …bunt osobisty… BUNT” 12.01.2017
„Słysząc głos Pana serc nie zatwardzajcie.” To właściwie jest główne przesłanie. Problem polega na tym, że my nie słuchamy lub nie chcemy słuchać jako poszczególne osoby i jako narody całe postępujemy według tego co nam się wydaje lepsze. Widać to bardzo dobrze w czytaniach pierwszych w każdym roku czytań w odniesieniu do narodu i Ewangelii w odniesieniu do postawy człowieka. Przede wszystkim w liście do Hebrajczyków, widać jak okazuje się wielkie miłosierdzie Boga wobec narodu, który doświadczył Bożej mocy , kiedy ich chronił i wyprowadzał z Egiptu, a dzieła były takie, że nawet pogańscy Filistyni o tym słyszeli. (czyt. RII) Dodatkowo doświadczyli troski od Pana o potrzeby bytowe, a wciąż było mało… Psalm pierwszego roku pokazuje w pierwszych wersach jaka powinna być postawa ludzi, a dalej pokazuje jaka była i jej konsekwencje. W drugim roku czytań już widzimy, nie tylko bunt przeciw postanowieniom Bożym, lecz widzimy, co się dzieje z narodem, który w ogóle nie jest zainteresowany Bogiem. Bóg jest tylko od tego, aby wspierać to, co ludzie sobie wymyślili. A psalm drugiego roku wyraża zdziwienie, że Bóg ich porzucił i nie wsparł. Kompletne pomieszanie pojęć…
Ewangelia pokazuje jak bunt dokonuje się w życiu prywatnym. Trędowaty doświadcza miłosierdzia, całkowicie bezinteresownego daru łaski i … „Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: „Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”. … i wyraźne, i kilka krotnie podbite i wzmocnione przesłanie, co ma czynić. Nie pomogło… Przecież uzdrowiony wie lepiej od Tego, Który ozdrowił, co trzeba robić. Prawda?… Jeśli obraz nie wejścia narodu wybranego do ziemi obiecanej, jest symbolem odrzucenia ich od wejścia do życia wiecznego, to dużo lepiej jest w tym kontekście zrozumiałe zdanie – „Lepiej jest dla ciebie wejść do życia ułomnym lub chromym, niż z dwiema rękami lub dwiema nogami być wrzuconym w ogień wieczny.” – w odniesieniu do trędowatego.
„Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.” – Pan swoje wykonał, lecz trędowatego już przy Panu nie ma. Najważniejsze pouczenie są w końcówce pierwszego czytania Listu do Hebrajczyków. – „Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co „dziś” się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu.” Niewiara odłącza nas od Boga i wykazana jest w czynie. Jeśli przez wiarę jesteśmy zbawienie, to przez nie wiarę potępieni – odłączeni od Chrystusa, Który czynił to, co Mu Ojciec objawił, a od siebie nic nie czynił. (por. J5 19-24). Jak możemy być współuczestnikami Chrystusa bez wiary?
„Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa,
jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.”
Nadzieja jest taka: Bóg jest dobry i cokolwiek czyni dobrze czyni i dla mnie dobrze czyni.
Amen.