Krystianowy codziennik „Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi” 20.11.2016

„Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;

błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.”

Podwójne błogosławieństwo, jak podwójne przyjście Pana Jezusa Chrystusa, każda z części tego błogosławieństwa adekwatna do przyjścia. Pierwsze czytanie wskazuje na króla Dawida, wybrany przez Pana na władcę narodu wybranego Izraela. A psalm mówi, że ten symbol znaczy coś więcej. To więcej staje się jasne, gdy przypomnimy sobie zwiastowanie. „Anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.  Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.  Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida.”

To właśnie do tego proroctwa odwołuje się psalm. Te trony sędziowskie ustawiono dla Jego świętych, którzy przychodzą z radością na spotkanie Pana ich Zbawiciela. Ten moment zbawienia i darmowość tego zbawienia przypomina i unaocznia Ewangelia. Jeden ze skazanych przyznaje się do winy, że popełniał zło, po drugie wyznaje wiarę w Chrystusa Jezusa – wypełnia warunki zbawienia – wiara i żal za grzechy. „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga:  nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.”  Dlatego, ci święci są tak zachwyceni tym, który ich zbawił i mówią: „Idźmy z radością na spotkanie Pana.” Ta radość jest widoczna, bo nie dość, że zbawieni to jeszcze doznali raju i radości zmartwychwstania. To wszystko tylko i wyłącznie dzięki niezwykłej miłości Boga do człowieka, wyrażonej w Jezusie i przez Jezusa. Doskonale to wszystko podsumowuje i ujmuje w klamrę drugie czytanie. „Dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.

On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

I On jest Głową Ciała, to jest Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego i dla Niego znów pojednać wszystko z sobą: i to co na ziemi, i to co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez Krew Jego Krzyża.” Jest w tym fragmencie wszystko, cała teologia stworzenia i zbawienia. Jak bardzo adekwatny jest psalm do dzisiejszych czytań i Ewangelii widać, gdy przypomnimy sobie fragment z Apokalipsy Jana «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią Twoją ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».

W takiej sytuacji są wszyscy zmartwychwstali , obym ja i wszyscy mi bliscy mogli powiedzieć ten psalm jako swoją modlitwę:

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *

«Pójdziemy do domu Pana».

Już stoją nasze stopy *

w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *

aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.

Tam ustawiono trony sędziowskie, *

trony domu Dawida.

Amen.

http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-11-20