Dofinansowanie kościoła w ramach konkursu „Drzewo jest z lasu”.

Społeczna odpowiedzialność za Dziedzictwo Narodowe pozwala wspólnymi siłami łączyć przeszłość z teraźniejszością. Od wieków osoby prywatne jak i podmioty gospodarcze i społeczne patronowały powstawaniu przepięknych pomników kultury, wspierały kształcenie zdolnych uboższych ludzi, budowały kościoły, szpitale, szkoły i inne obiekty, w których rozwijało się życie narodowe, społeczne i lokalne. Postawa ta zyskała miano „Mecenatu Kultury”. Do grona mecenasów zaliczamy w Polsce wielu królów (złote czasy Zygmuntowskie, Sobieskiego, Poniatowskiego), magnatów (Zamoyskich, Potockich, Jabłonowskich…), rody szlacheckie oraz całe społeczności.

Także kościół w Wawrowie powstał przy wymiernym udziale właścicieli miejscowości Lorenzdorf rodziny Horker, którzy stali się fundatorami tej świątyni. Przez lata wspólnota katolicka, potem protestancka, dbała na miarę swoich możliwości o jej stan, wygląd i funkcjonalność. W niej odbywały się ważne dla poszczególnych osób i całych grup społecznych wydarzenia (chrzty, śluby, pogrzeby).

Od czasów powojennych odpowiedzialność za świątynię spoczęła na ojcach franciszkanach, którzy na miarę swoich możliwości dbali o kościół. Potem kościół przynależał do gorzowskiej wspólnoty parafialnej p.w Podwyższenia Krzyża Świętego prowadzonej przez księży Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Od 1999 roku, czyli powołania wikariatu samodzielnego, a następnie w tym samym roku, erygowania parafii p.w. św. Józefa Rzemieślnika mieszkańcy Wawrowa i Czechowa stali się odpowiedzialni za kościół. Poszczególni proboszczowie razem ze wspólnotą szukali środków na restaurację kościoła, który jest jednocześnie najstarszym i najważniejszym pomnikiem przeszłości. W tym celu własnym kosztem utrzymywali ten zabytek dbając o jego stan techniczny, piękno i otoczenie. Byli wspierani także przez osoby i instytucje, które miały świadomość wagi tego zabytku.

Upadek socjalizmu i obecność Polski w strukturach Uni Europejskiej pozwoliły poszerzyć ówczesnemu proboszczowi ks. Władysławowi Tasiorowi, we współpracy z ówczesnym Wójtem Gminy Santok – Panem Stanisławem Chudzikiem i Radą Gminy Santok, pozyskać w 2010 roku środki na remont poddasza, wymianę dachówek, restaurację krokwi na poddaszu, remont zakrystii oraz elewację świątyni.

Od 2016 roku współpraca między ks. proboszczem Andrzejem Kołodziejczykiem, Wójtem Gminy Panem Józefem Ludniewskim oraz Radą Gminy Santok  pozwoliła wpisać kościół  w nowopowstający szlak w gminie Santok: „Szlak szachulcowych świątyń i nie tylko …” oraz wspólnie z Kurią Diecezjalną w Zielonej Górze i wieloma podmiotami parafialnymi i gminnymi uczestniczyć w pracach nad projektem „Zabytki Dolnej Warty’“. Projekt pozytywnie oceniony w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego pozyskał dofinansowanie w kwocie 290 tys. zł. Głównym beneficjentem została Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska, biorąc na siebie odpowiedzialność za realizację wygranego projektu.

Od 2021 roku rozpoczęły się prace w zabytkowej świątyni, pozyskując od obecnego Wójta Pana  Pawła Pisarka i Rady Gminy, gwarantowaną przez poprzedników  kwotę 24 074,13 zł. Brakujące 7,5% (czyli 24 074,13 zł) parafianie zgromadzili sami.

Efektem pozyskanych funduszy jest demontaż boazerii w świątyni, rekonstrukcja zabytkowych elementów drewnianych oraz restauracja sufitu zakończona lazerunkiem. Na tym etapie prac pozyskano witraż przedstawiający patrona świątyni św. Józefa i odsłonięto część wschodniej ściany (w trakcie niwelacji skosów w przodzie kościoła). Efektem tych prac jest odkrycie średniowiecznych fresków, z najlepiej zachowanym i przedstawiającym Zwycięstwo św. Jerzego nad bestią smokiem (przepraszam – smoczycą).

W międzyczasie proboszcz i Rada Parafialna, przymuszeni przez Państwową Straż Pożarną w związku ze stanem technicznym instalacji elektrycznej, brakiem zabezpieczenia przeciwpożarowego oraz w trosce o odkryte freski,  podjęli decyzję o rozszerzeniu remontów. Wielu parafian ze zrozumieniem przyjęło tę decyzję wpisując się aktywnie w finansowanie planowanych prac. Świadczy to o wielkiej świadomości i odpowiedzialności tych osób i rodzin.

Prace nad odzyskaniem świetności zabytkowej świątyni uświadomiły wielu osobom oraz instytucjom znaczenie wawrowskiego kościoła, ze szczególnym uwypukleniem fresków. Prośba o wsparcie finansowe kierowane do różnych podmiotów niestety, mimo wielu życzliwych słów, spotykały się z niezrozumieniem i niechęcią, także na podwórku rodzimym.

Wiara, modlitwa oraz zaangażowanie parafian poruszyły mur obojętności. Merytoryczne wnioski, spotkania, kampania w środkach masowego przekazu, pokazanie XIII-XIV wiecznej świątyni – rówieśniczki gorzowskiej katedry, zaczęły przynosić pozytywne efekty. Korzystając z możliwości pozyskania funduszy na Dziedzictwo Narodowe parafia otrzymała dotację od bardzo znaczących  podmiotów. Uczestnicząc w ogłoszonym przez Lasy Państwowe programie „Drewno jest z lasu” pozyskano 100 tys. zł. Tym samym Lasy Państwowe, obok wcześniejszych donatorów, zostały wpisane na listę mecenasów sztuki przy zabytkowej świątyni w Wawrowie p.w. św. Józefa Rzemieślnika, obok Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego,  Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, Gminy Santok oraz Fundacji Ochrony Przyrody i Dóbr Historycznych Ziemi Santockiej, która to Fundacja przekazała kwotę 65 tys. zł na zabytek.

Pozyskane fundusze z projektu „Drewno jest z lasu”, w trosce o  naszą kulturę, zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wymianą instalacji elektrycznej, restauracją historycznych schodów wiodących na chór, zabezpieczeniem podłogi na chórze oraz odnowieniem, uszkodzonych przez nawałnicę z 8 września 2022 roku, podestów pod ławki.

Jednocześnie w ramach wspomnianego projektu parafia zobowiązała się do promocji nowego Mecenasa oraz jego obszaru działania. Dlatego, wywiązując się ze zobowiązań, zorganizowane zostały dwa plenerowe spotkania dla uczniów szkoły podstawowej w Wawrowie. Uczniowie uczestniczyli w zajęciach prowadzonych przez pracowników Nadleśnictwa Lipki Wielkie oraz Nadleśnictwa Kłodawa. W ramach projektu odwiedzili także Centrum Edukacyjne w Słońsku, poszerzając swoje wiadomości na temat naturalnego środowiska ptaków oraz znaczenia natury nie tylko dla społeczności lokalnej, czy szerszego obszaru kraju, ale również dla całej ludzkości i planety.