Krystianowy codziennik „ Różnica. ” 05.06.2017
Czytanie z Księgi Rodzaju. Rdz. 3, 9-15. 20
Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: <<Gdzie jesteś?>>
On odpowiedział: <<Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”.
Rzekł Bóg: <<Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?>>
Mężczyzna odpowiedział: <<Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem>>.
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: <<Dlaczego to uczyniłaś?>>
Niewiasta odpowiedziała: <<Wąż mnie zwiódł, i zjadłam>>.
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: <<Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a ‘niewiastę pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę>>.
Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką, wszystkich żyjących.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Jdt. 13, l8bcde. 19-20a (R.: por. 15, 9d)
Refren: Tyś wielką chlubą Kościoła świętego.
Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego,*
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg,*
Stwórca nieba i ziemi.
Refren:
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi,*
abyś była wywyższona na wieki.
Refren:
DRUGIE CZYTANIE Dz 1, 12-14
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i Jego braćmi.
AKLAMACJA Łk 1, 28
Alleluja, alleluja, alleluja
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA J 2, 1-11
Słowa Ewangelii według świętego Jana
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów.A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli.A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Oto słowo Pańsk
Różnica.
Jest zasadnicza różnica miedzy Ewa pierwszą kobietą, a Marią nową Ewą. W dzisiejszych czytaniach widać wyraźnie, że w skutek akcji, którą podjęła samodzielnie Ewa pojawił się grzech. Ona wyszła przed Adama i sama podjęła akcję. Natomiast Maria dostrzega potrzebę, jednak sama nie podejmuje akcji, zwraca się do Jezusa – Nowego Adama. Poucza również innych, aby czynili wszystko, cokolwiek im powie.
Dlatego Maria była pełna łaski w momencie zwiastowania, bo była gotowa pełnić wolę Bożą i pozostała pełna łaski, gdyż nie szukała swojej woli tylko Syna, który wyszedł z pustyni, aby pełnić swoją misję i Mari w tej misji swoją osobą nie chciała przeszkadzać.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Ona również po śmierci Syna nie staje na przedzie wspólnoty, lecz staje się raczej matką umiłowanego ucznia również obecną razem z innymi. Też trwała na modlitwie. Może opowiadała o Synu i ukrytym czasie jego, życia Apostołom, lecz nie stawała na przedzie zgromadzenia. Pokora to oczywista cecha Marii, Matki Jezusa. Jeśli jest to również cecha, którą dziedziczy potomstwo Nowej Ewy, to wiemy dlaczego ma ono moc do zniszczenia dzieł diabła. Dzieje się tak ponieważ to, Bóg w pełni może działać przez jej potomstwo, które mówi za św. Pawłem – „już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.
Amen.