Krystianowy codziennik „Prawo jako żywa Pamięć o Bogu” 22.03.2017

PIERWSZE CZYTANIE                                                                                 Pwt. 4,1.5-9

Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa.
Mojżesz przemówił do ludu, mówiąc:
„A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Bóg mój, Pan, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które, usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny.»
Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Bóg nasz, Pan, ilekroć Go prosimy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś nadaję?
Tylko się strzeż bardzo i pilnuj swej duszy, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków.”
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                     Ps. 147, 12-13. 15-16. 19-20

Refren: Kościele święty, chwal Twojego Pana.

Chwal, Jerozolimo, Pana,*
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.
R.:
Śle swe polecenia na krańce ziemi,*
a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak wełną *
i szron rozsypuje jak popiół.
R.:
Oznajmił swoje słowo Jakubowi,*
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,*
nie oznajmił im swoich wyroków.
R.:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                     J. 6, 63b. 68b

Chwała Tobie, Słowo Boże
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.
Chwała Tobie, Słowo Boże

EWANGELIA                                                                                                              Mt. 5, 17-19

+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim”.
   Oto słowo Pańskie.

Prawo jako żywa Pamięć o Bogu

 «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny.»

Prawo Pana jest wyróżnikiem  tych, Izraela. Ono uczy ich jak mają żyć. Przed Mojżeszem nie mieli żadnego prawa, byli po postu rodziną Jakuba-Izrael – po zmianie imienia przez Pana. Więc Prawo to nadane  im jest jakby konstytucją tego narodu. Bóg, który okazuje miłosierdzie ludziom, daje im możliwość wytrwania w dobrym, daje przykazania. To są ramy, w który poruszając się każdy pokazuje, że chce wytrawiać w przymierzu z Bogiem. Stąd bierze się błogosławieństwo w tym życiu, bo pochodzi ono od Boga i jest przyjmowane. Jednak najważniejsze jest dla mnie, że to Prawo jest ich mądrością. Posłuszeństwu temu Prawu jest pamięcią o Bogu, co jest i ma zasadnicze znaczenie i jest wyrażone w zdaniu: „Tylko się strzeż bardzo i pilnuj swej duszy, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków.”

Nie chodzi więc o martwe i kodeksowe podchodzenie do prawa, lecz o żywą pamięć o Bogu, Który uczynił cuda na ich oczach i wprowadził ich z niewoli Egipskiej i karmił i wygrywał dla nich wojny. A, gdy stoją przed ziemią obiecaną jest przypominane, aby jeśli będą ich przestrzegać, mogli żyć w pokoju.

Nie jest Prawo samo w sobie źródłem zbawienia i życia wiecznego, bo raczej wykazuje naszą bezsilność, aby wykonać wszystko, lecz jest źródłem dobrego życia na ziemi wynikającego z dążenia do relacji z Bogiem i pamięci o Nim.

Życie wieczne bierze się w Jezusa Chrystusa i wiary Jezusowi oraz wiary Jezusa. Ponieważ to Pan Jezus pierwszy wypełnił Prawo w całości i nie ściągnął na siebie przekleństwa grzechu.

„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.” To Pan Jezus sam wypełnia wszystko – Prawo i Proroków. On sam jest pełnią wszystkiego.  Każdy więc, kto w Niego wierzy uświęca się.  „On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.” 1J oraz „A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. ¹² Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia. ¹³ O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne.” 1J

„Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.”

Sen więc tego wszystkiego jest taki, że jako nowy Izrael słuchając Boga otrzymujemy błogosławieństwo. Błogosławieństwo tu na ziemi, przez Proroków pouczenie, co do spraw Bożych i przez Tego, Który Jest Słowem, Prawdą i Życiem, pełnię życia wiecznego i błogosławieństwa tu i na wieki. To jest wędrówka wiary w zaufaniu do słowa Bożego. Wciąż wyżej i wyżej. Najciekawsza przygoda życia.

Amen.