Krystianowy codziennik „Zbawienie, jest darem miłosierdzia dla skruszonych ” 21.03.2017

PIERWSZE CZYTANIE                                                                     Dn. 3, 25. 34-43

Czytanie z Księgi proroka Daniela.
   Powstawszy Azariasz tak się modlił, a otwarłszy swe usta, mówił w środku ognia: „Nie opuszczaj nas na zawsze, przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza. Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka i Twego świętego Izraela. Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza.
Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi
z powodu naszych grzechów. Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia.
Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Tak jak całopalenia z baranów i cielców i jak z tysięcy tłustych owiec, niech się stanie dziś nasza ofiara wobec Ciebie i podoba się Tobie. Bo ci, co pokładają ufność w Tobie, nie zaznają wstydu. Teraz zaś postępujemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławne, Panie”.
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                                  Ps. 25, 4-5. 6-7bc. 8-9

Refren: Pamiętaj o nas, miłosierny Panie.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,*
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,*
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
R.:
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,*
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Pamiętaj o mnie w swoim miłosierdziu,*
ze względu na dobroć Twą, Panie.
R.:
Dobry jest Pan i prawy,*
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,*
uczy pokornych dróg swoich.
R.:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                                Jl. 2, 13

Chwała Tobie, Słowo Boże
Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
Chwała Tobie, Słowo Boże

EWANGELIA                                                                                                            Mt. 18, 21-35

+ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
   Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”
Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, i tak dług oddać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: «Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.» Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował.  Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: «Oddaj, coś winien!» Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: «Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie.» On jednak nie chciał, lecz odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: «Sługo niegodziwy, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swym współsługa, jak ja ulitowałem się nad tobą?» I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda.
Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.”
   Oto słowo Pańskie.

 

 Zbawienie, które jest darem miłosierdzia dla skruszonych w sercu.

„Nawróćcie się do Boga waszego,

On bowiem jest łaskawy i miłosierny.”

Dokładnie tak pojmuje Boga Azariasz w pierwszym czytaniu. Jego modlitwa odmawiana w sytuacji ekstremalnej w środku rozpalonego pieca, kiedy płomienie są dokoła niego, jest szczytem zaufania do Boga.

W takiej sytuacji, on jest niezachwiany w wierze. Rzeczywiście jest potomkiem Abrahama Izaaka i Izraela, potomkiem ludzi wiary i dokładnie do tego się odwołuje w modlitwie do sprawiedliwego i miłosiernego Boga. Dokładnie w modlitwie posługuje się Pismem nawiązując do psalmu 51, kiedy mówi: „Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie.” Co więcej, ten człowiek jako przedstawiciel narodu  wybranego, który zgrzeszył wciąż ma nadzieję w dobroci i ma świadomość,  że to co przeżywają jest skutkiem grzechu. On ufa do końca prosząc – „Teraz zaś postępujemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławne, Panie”.

Z takim pojmowaniem Boga, do którego się idzie przez całe życie można spojrzeć na proponowaną przypowieść w Ewangelii, która wyjawia zasadę funkcjonowania królestw niebieskiego –  wszystko musi być spłacone i rozliczone. – „Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd.” (Hbr 9, 27)

Sąd zaś ujawni wielkość winy. …

Czy mam długi tak wielkie, abym potrzebował darowania od Pana, tak jak ten pierwszy sługa z Ewangelii, który  miał długu, aż 10000 talentów? (talent – około 26 kg złota) To jest tak ogromna kwota, że ciężko jest w ogóle myśleć o jej spłaceniu, bo cena kilograma dzisiaj to 161 tyś złotych, a więc cały dług to 4186 mln złotych.

Jak wieli jest grzech człowieka? Mój grzech jak jest wielki?

„Choćby ktoś przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za wszystkie.”

Winny wszystkiego…

Człowiek, który nie jest świadomy własnej grzeszności nie będzie wstanie sam prosić o miłosierdzie. Tylko świadomość niemożności spłaty długu, świadomość winy nie do sprostowania, powoduje, że kruszejemy.

Lecz przecież chyba nie jest tak źle, może ktoś pomyśleć…

Przypomnijmy sobie o grzechach naszych myśli, słów, uczynków i zaniedbań! To są drogi zła wiodące przez nasze życie. Dobro, które mogę świadczyć, a nie czynię, bo …  i świat staje się gorszy i więcej ludzi cierpi.

„Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.” Jk 4,17

Komu nie wyświadczyłem dobra?

Kogo obmówiłem?

O Kim, źle myślałem?

Komu zrobiłem krzywdę?

Wszystko, co zrobiliście jednemu z tych moich najmniejszych … Mnieście uczynili!

Dlaczego tak ostro pan podchodzi do tego – Bo jesteśmy Świątynią Boga i Duch Boży mieszka w nas.

Więc ten grzech rani bezpośrednio Boga mieszkającego w drugim człowieku. Jak bardzo rani?

Wystarczy przypomnieć sobie PASJĘ PANA JEZUSA.

„To nie gwoździe Cię przybiły lecz mój grzech …” – śpiewamy.

Co zrobi Ojciec, tak męczonego Syna przez nas…?

Jak chcemy się wykupić od takiej winy, u Ojca tegoż Syna?

NIE MA TAKIEJ MOŻLIWOŚCI!

Jednak …

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.” (Mt 5,7)

Ze względu na Pana potrzebujemy przebaczać, bo wielkie są nasze winy przed Nim.

Miłosierni, miłosierdzia dostąpią…

Wtedy możemy wołać:

„Pamiętaj o nas, miłosierny Panie.”

Amen.