Krystianowy codziennik „Prawo Mojżeszowe i Prawo Wolności” 01.12.2016

Prawo Mojżeszowe i Prawo Wolności

Zakon Mojżeszowy i Zakon Wolności

Pan Jezus dzisiaj mówi dla mnie istotne zdania, nie sposób ich w całości nie przytoczyć:

«Nie każdy, który Mi mówi: „Panie, Panie”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.

Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».

Najbardziej istotne jest rozgraniczenie dwóch grup słuchaczy. Jedna słucha i wypełnia. Druga słucha i nie wypełnia. Wypełnić to o czym naucza Pan?

Czy wiem na pewno czego naucza?

Jakub mówi tak w pierwszym rozdziale swojego listu:

„Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.”

Czasami słowo „prawo”  umyka, to jest tłumaczenie Biblii Tysiąclecia, lecz Biblia Gdańska i Warszawska używają słowa „zakon”. Zarówno prawo jak i zakon to jest zbiór norm postępowania. U Mojżesza to proste – dziesięć przykazań.  Jaka jest definicja Prawa Wolności? U Ewangelisty Mateusza są szczegółowe wskazania postępowania i zaczynają się w piątym rozdziale Jego Ewangelii i trwają aż do siódmego, który kończy fragment dzisiejszej Ewangelii.  Apostoła Mateusz jest Żydem więc lubi mieć poukładane, co robić. Jednak najkrócej pisze o niej Jan.  – „Jezus odpowiedział: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. 6 To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. 7 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. 8 Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha”.”  – Podążanie za Duchem Świętym, którego głos człowiek rozpoznaje w swoim wnętrzu jest najlepszym sposobem wykonania prawa wolności. W liście do Galatów Paweł Apostoł pisze tak: „My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie pogrążonymi w grzechach poganami. 16 A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia. ….. Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. 20 Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 21 Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.”

Człowiek prawdziwie wolny, poznaje Jezusa Chrystusa – poznanie musi prowadzić do testu. Temu testowi Bóg w Jezusie się poddaje i co więcej w dzisiejszej Ewangelii namawia do niego. Chodzi o to, że skałą jest Jezus dla mnie jeśli ja WIEM, że On JEST i działa. Wypełniając to, co mówi Jezus poddaje testowi Jego słowa. Uginam siebie (pychę, we wszystkich odmianach), aby Jego Słowo dokonało tego co oznacza. Uczymy się być z Bogiem. Czasami to oznacza modlitwę za kogoś, czasami zrobienie czegoś, czasami zatrzymanie się i oczekiwanie, aż prośba skierowana do Pana się wypełni, bez naszego udziału. Na wiele sposobów Bóg mówi do człowieka, a człowiek ma wykonać to co Bóg do niego mówi, bo wtedy jest pewny Boga. Bóg staje się jego skałą. Apostoł Jakub mówi tak: ”Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.” – to oszustwo polega na tym, że udajemy, że wierzymy, a tymczasem nie wierzymy.

„Szukajcie Pana, gdy Go można znaleźć,

wzywajcie Go, gdy jest blisko.”

Prawo Wolności polega na zrozumieniu, że już jestem zbawiony i usprawiedliwiony przez Jezusa. Ponieważ to się dokonało, to czynię wszystko, cokolwiek chcę w wolności bez nakazów i przymusów,  choć nie wszystko przynosi mi korzyść, a jednak korzyć przynosi mi to, co prowadzi do pogłębienia więzi z Panem. To Prawo wolności u Mateusza wyrażone jest tzw. Złotą zasadą – „Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.”

Więc relacja z Panem niejako wyraża się w postawie wobec drugiego człowieka.

Ważne jest to dlatego, że człowiek w wolności przychodzi też do Królestwa Niebieskiego. Do Jeruzalem, którego bramy są otwierane:

„Niech wejdzie naród sprawiedliwy,

dochowujący wierności;

jego charakter stateczny

Ty kształtujesz w pokoju,

w pokoju, bo Tobie zaufał.

Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,

bo Pan jest wiekuistą Skałą!”

 

Psalm jest dobrym drogowskazem  postępowania – „Błogosławiony, idący od Pana.” – Człowiek, który przez całe życie uczy się relacji z Panem jest przygotowany na ostateczne spotkanie.

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, *

bo łaska Jego trwa na wieki.

Lepiej się uciec do Pana, niż pokładać ufność w człowieku.

Lepiej się uciec do Pana, niż pokładać ufność w książętach.

 

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, *

wejdę przez nie i podziękuję Panu.

Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.

Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał i stałeś się moim Zbawcą.

 

O Panie, Ty nas wybaw, *

o Panie, daj nam pomyślność.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, błogosławimy was z Pańskiego domu.

Pan jest Bogiem i daje nam światło.

Amen.

http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-12-01