Krystianowy codziennik “Świątynia Boga” 09.11.2016
Świątynia w Jerozolimie jest tylko symbolem tego, co jest objawiane przez Pana Jezusa w słowach: „Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego Ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.”
Warto zadać sobie pytanie: Jakiemu Pismu uwierzyli i dlaczego po śmierci i zmartwychwstaniu?
Trzeba zauważyć, że pierwsze czytanie mówi o tym, że spod ołtarza w świątyni wypływa woda. Ołtarz to jest miejsce ofiarowania i przebłagania oraz dziękczynienia. Cały ten opis jest istotny, ponieważ Pan Jezus jest tą świątynią, o której pisał Ezechiel. To właśnie Jemu przebito prawy bok i serce i wytrysnęła krew i woda. To w sercu Pana Jezusa dokonuje się prawdziwa ofiara i oddawana jest najczystsza i najwłaściwsza forma kultu. Ponieważ jak sam mówi Pan Jezus – „Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.” J 4,23
Trzeba też zauważyć, co mówi Paweł Apostoł w drugim czytaniu: „Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. … Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?”, a w liście do Koryntian dodaje: „Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami.” Wiemy też, że z łaski jesteśmy zbawieni ofiarą naszego Pana, Jezusa, zbawieni i uświęceni, stanowimy zgromadzenie święte, uświęceni świętością Boga samego w Jezusie Chrystusie. To rozumiemy dopiero, o co chodzi w aklamacji:
„Wybrałem i uświęciłem tę świątynię,
aby moja obecność trwała tam na wieki.”
Jak ona trwa?
Duch Boży mieszka w was! To jest wezwanie i zobowiązanie!
„Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.”
I
„Bóg jest we wnętrzu swojego Kościoła.”- Uwielbiajmy i wychwalajmy Boga, który daje nam zbawienie i uświęca nas. Kochajmy Boga, bo on nas pierwszy umiłował! Miłość wyraża się w zaufaniu.
Bóg jest dla nas ucieczką i siłą: *
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *
i góry zapadły w otchłań morza.
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, *
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg jest w jego wnętrzu, więc się nie zachwieje, *
Bóg je wspomoże o świcie.
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną.
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, *
zdumiewające dzieła, których dokonał na ziemi.
Amen.
http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-11-09