18.10.2016

„Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.” Pan może wszystko, może …, ale jest delikatny, a jednocześnie niezwykle profesjonalny i dobrze zorganizowany. Nie chcą naruszyć niczyjej wolności ( bo przecież sam jest jej gwarantem) ma pomysł na to, aby Go przyjęto i aby to przyjęcie było najbardziej efektywne. Pozsyła zatem tych, którzy mają przygotować Jego nadejście. Scena jest taka idzie człowiek bez niczego, bez trzosa, ani torby, ani sandałów – po prostu bieda. I wchodzi taki do domu i mówi: „Pokój temu domowi!”. Jeśli ludzie poczują się z tym pozdrowieniem dobrze, to spłynie na nich łaska i doznają uzdrowienia, uwolnienia, pokoju. I opowiedzą o tym sąsiadom. I pojawią się pytania w jakie imię to czynisz, jaką mocą. I tu pojawia się zapowiedź nadejścia Pana. I wtedy dopiero nadchodzi Ten, którego oczekują. Pan Jezus już wygląda inaczej idzie z uczniami, ma piękną tkaną suknię, w orszaku są kobiety, wielu, którzy zostali uzdrowieni świadczą o Nim. Tych siedemdziesięciu dwóch heroldów zapowiedziało „Przybliżyło się do was królestwo Boże. ”, a teraz widzą na własne oczy tego, który był zapowiadany. Nie narusza niczyjej wolności … jest oczekiwany.
Jednak Pan jest jeden. Święty Paweł w pierwszym czytaniu wydaje się, że ma świtę, a jednak coś tam się wali. Może Paweł się zapomniał i w głoszeniu jego własna osoba zaczęła przysłaniać Jezusa. Opuszczony Paweł przekonuje się, że jest też sługą Tego, Który przychodzi po nim. Gdy został sam … „Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody posłyszały.”
To też pokazuje, jak Pan jest inny od człowieka. Wzmacnia Pawła i jest z nim, czeka aż Paweł poczuje potrzebę pomocy ze strony Pana. Wtedy z pewnością przypomina sobie, że:
„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.”
Jak wiele i nam potrzeba przejść i doświadczyć, aby w pokorze głosić chwałę Boga i nie szukając własnej. Bo wszyscy ochrzczeni przyoblekli się w Chrystusa i … jak mówi św Piotr: „ Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, 10 wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali.”

Królestwo Pana głoszą Jego święci.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze.
Amen.