Krystianowy codziennik „Zrozumiejcie zatem…” 06.04.2017

PIERWSZE CZYTANIE                                                                                 Rdz. 17, 3-9

Czytanie z Księgi Rodzaju.
   Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił:
„Oto moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie.
Przymierze moje, które zawieram pomiędzy tobą a Mną oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa. I oddaję tobie i twym przyszłym potomkom kraj, w którym przebywasz, cały kraj Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem.”
Potem Bóg rzekł do Abrahama: „Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną.”
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                                    Ps. 105, 4-5. 6-7. 8-9

Refren: Pan Bóg pamięta o przymierzu swoim.

Rozważajcie o Panu i Jego potędze,*
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,*
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
R.:
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,*
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem,*
Jego wyroki obejmują świat cały.
R.:
Na wieki On pamięta o swoim przymierzu,*
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,*
przysiędze danej Izaakowi.
R.:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                         Ps. 95, 8ab
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Chwała Tobie, Słowo Boże

EWANGELIA                                                                                                                    J. 8, 51-59
+ Słowa Ewangelii według świętego Jana.
   Jezus powiedział do Żydów: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki.” Rzekli do Niego Żydzi: „Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: «Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki.» Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?”
Odpowiedział Jezus: „Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: «Jest naszym Bogiem,» ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień, ujrzał go i ucieszył się.”
Na to rzekli do Niego Żydzi: „Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?”
Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.”
Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Oto słowo Pańskie.

Zrozumiejcie zatem, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama. Ga3,7

Jak istotne dla mnie (dla nas, razem i każdego z osobna) jest przymierze Pana, Boga z Abrahamem . Może być przez tych, którzy polegają na wierze odebrane jako obietnica skierowana do niego osobiście, przez obietnicę złożoną Abrahamowi. Lecz nie tylko to, bo obietnica jest większa i objawiona w Ewangelii przez Pana: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki.”*

Wierzysz w to?

Całość objawienia Jezusa w Ewangelii wg. świętego Jana zawraca nas do początku, do prologu:

„Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
¹¹ Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
¹² Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego –
¹³ którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.”

Choć właściwie należałoby przytoczyć cały prolog Jana. Wszystko zmierza do tego, żeby przyjąć Jezusa, Słowo Boga, w siebie i stać się dzieckiem i dziedzicem z woli Ojca (por, Ga 4,7)  Syn ma udział w dziedzictwie i przebywa w domu Ojca.

Dlatego Aklamacja wzywa:

„Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.”

Jak bardzo jest to istotne, aby rozpoznać głos Boga w swoim sercu. Poznać Pana Jezusa, aby on sam nas do tego poprowadził, bo przecież: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Mnie.” – mówi Pan. (J 14,6) Dlaczego tak?

Ponieważ sam Jezus jest objawieniem Boga. Mówi wprost: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem.”
Co potwierdza Jan Apostoł w prologu: „Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył.” J1,18

I bardzo podobne i bardzo szczegółowe pouczenie niesie psalm więc i warto rozważyć go w każdym wersie.

Rozważajcie o Panu i Jego potędze,*
zawsze szukajcie Jego oblicza.

Amen

* Możliwe jest też tłumaczenie: „ Amen, amen ,mówię wam, jeśli ktoś mojego słowa strzec będzie śmierci nie zobaczy na  wiek.” Co według mnie odnosi się wtedy do fragmentu z proroka Izajasza: „Nie będzie już tam niemowlęcia, które by żyło tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swojego wieku, gdyż za młodzieńca będzie uchodził, kto umrze jako stuletni, a kto grzeszy, dopiero mając sto lat będzie dotknięty klątwą.”  Oznacza to jednocześnie, że gdy Pan przyjdzie w chwale objąć tron praojca Dawida, aby władać narodami rózgą żelazną, ludzie słuchający Go, będą mieli życie przez Słowo do nich skierowane.