Krystianowy codziennik „Właściwa Perspektywa” 16.11.2016

«Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, odebrać chwałę i cześć, i moc, boś Ty stworzył wszystko, a dzięki Twej woli istniało i zostało stworzone». Jak słabo dociera do mnie ten fakt bycia zależnym stworzeniem, które samo z siebie nie ma życia w sobie, lecz życie jest darem od Stwórcy Wszechrzeczy. Jak cudowny musi być akt stworzenia, że wprawia w zachwyt tych, co są blisko Boga.  Ten zachwyt jest widoczny zarówno w wezwaniu do psalmu jak i w samym psalmie. Ten zachwyt powinien najbardziej przejawić się w koronie stworzenia, rozumnej i wolnej. W człowieku, we mnie.

Co więcej nie tylko otrzymałem życie, lecz i wolną wolę. Dlaczego?

„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.”

Wolność pozwala na odpowiedź na wybranie w sposób kreatywny. Wolność daje możliwość przetworzenia darów w sposób twórczy. Powinna doprowadzić do jeszcze większego zachwytu Stwórcą, który się dzieli tą właśnie zdolnością tworzenia. Dlatego jesteśmy na obraz i podobieństwo! Obdarowani i wdzięczni, możemy i mamy kreować rzeczywistość tego świata, który został nam dany od początku stworzenia, aby w nim rozwijać nasze talenty. To przetwarzanie świata, przekształcanie ma moc stwórczą pochodzącą wprost od Boga. Ci co  uznali, że nie chcą –„ Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce. Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał.” – pozostają bez niczego, niejako nadzy . Warto jednak zwrócić uwagę, że w tej przypowieści nie są odtrąceni.  Skarceni, lecz nie pozbawieni życia. Synowie buntu, którzy odrzucili również panowanie nad nimi, tych spotyka śmierć. Nie ma tu złudzeń, każdy dobiera to, co zasiewa lub co rozwija. Ci, zasiewali śmieć – śmierć. Ci co nic nie zrobili, nic też nie mają. Ci co rozwinęli to co otrzymali, otrzymali znacznie więcej niż się spodziewali. Bóg jest sędzią sprawiedliwym!

Bóg wszechmogący jest po trzykroć święty.

Chwalcie Boga w Jego świątyni, *

chwalcie na ogromnym Jego nieboskłonie.

Chwalcie Go za potężne Jego dzieła, *

chwalcie za niezmierzoną Jego wielkość.

Chwalcie Go dźwiękiem rogu, *

chwalcie na harfie i cytrze.

Chwalcie Go bębnem i tańcem, *

chwalcie na strunach i flecie.

Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, *

chwalcie na cymbałach brzęczących

Wszystko, co żyje, *

niechaj chwali Pana.

Amen.

http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-11-16