Krystianowy codziennik „Uwierzcie! Pan nadchodzi!” 14.12.2016
Oto ponowne przyjście Pana w chwale zbliża się. I wszyscy ujrzą Jego chwałę. Całe pierwsze czytanie głosi tą chwałę. Sam Pan się przedstawia.
«Ja jestem Pan, i nie ma innego.
Ja tworzę światło i stwarzam ciemności,
sprawiani pomyślność i stwarzam niedolę.
Ja, Pan, czynię to wszystko.
Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość
i niech obłoki z deszczem ją wyleją!
Niechajże ziemia się otworzy,
niechaj zbawienie wyda owoc
i razem wzejdzie sprawiedliwość.
Ja, Pan, jestem tego Stwórcą».
Albowiem tak mówi Pan,
Stworzyciel nieba, sam Bóg,
który ukształtował i wykończył ziemię,
który ją mocno osadził,
który nie stworzył jej bezładną,
lecz przysposobił na mieszkanie:
«Ja jestem Pan i nie ma innego.
Czyż nie Ja jestem Panem,
a nie ma innego boga prócz Mnie?
Bóg sprawiedliwy i zbawiający
nie istnieje poza Mną.
Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić,
wszystkie krańce świata,
bo Ja jestem Bogiem i nikt inny!
Przysięgam na Siebie samego,
z moich ust wychodzi sprawiedliwość,
słowo nieodwołalne.
Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano,
wszelki język na Mnie przysięgać będzie,
mówiąc: „Jedynie u Pana
jest sprawiedliwość i moc”!
Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy,
którzy się przeciw Niemu zżymali.
W Panu uzyska swe prawo i dostąpi chwały
całe plemię Izraela».
To jest tak mocne, że właściwie każdy wezwany jest zobowiązany to tego, aby ogłaszać to przyjście:
„Podnieś mocno twój głos, zwiastunie dobrej nowiny,
oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.”
To jest bardzo istotne, a jednocześnie napotyka trudności i wielki opór ze strony świata oraz z wnętrza człowieka. Doświadczył tego sam Jan Chrzciciel, który głosił i nie przestawał – “Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”. Mt 3,2 A jednak, kiedy znalazł się w więzieniu, kiedy tak niewielu przy nim zostało uczniów, kiedy inni zaczęli mieć wątpliwości i kiedy nie nastąpiła proklamacja Królestwa, które się zbliża. Odpowiedź Pana Jezusa dla Jana Chrzciciela jest niezwykła, bo mówi mu, że on jest oczami tego ciała, które miał ujrzeć. Warto zwrócić uwagę na ukryty dialog Pana i Jana.
Jan pyta: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» W ten sposób, nie zdradza on nikomu kogo oczekuje i nie zmusza Pana Jezusa do odpowiedzi wprost. Pan rozumiejąc to odpowiada ukrytą odpowiedzią z Izajasza –„«Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię.” Jednak Pan pomija słowa o niesieniu jeńcom swobody. A jednak zachęca Jana i w ten sposób wszystkich: « A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi». To zdanie Pan kiedyś w innej formie powie uczniom – „Zapytywali Go zebrani: “Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?” Odpowiedział im: “Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.” Dz. 1,6-7
Więc ci, co uwierzyli wciąż żyją tęsknotą powrotu Pana. Izrael oznacza tych, co uznali, że Bóg zwyciężył, bo to oznacza to imię. Czekamy spodziewając się zwycięstwa Pana nad sobą, jak to zapowiada pierwsze czytanie. Lecz jak wspaniały to Bóg!
Wołajmy! – Sprawiedliwego spuśćcie nam niebiosa.
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *
oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim kroczyć będzie sprawiedliwość, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Amen.
http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-12-14