Krystianowy codziennik „Obietnica” 24.12.2017
Czytanie z Drugiej księgi Samuela. 2 Sm. 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16
Gdy król Dawid zamieszkał w swoim domu, a Pan poskromił wokoło wszystkich jego wrogów, rzekł król do proroka Natana: „Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie”. Natan powiedział do króla: „Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą”.
Lecz tej samej nocy skierował Pan do Natana następujące słowa: „Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: »Czy ty zbudujesz mi dom na mieszkanie? Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej,
a ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. Ja będę mu Ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki«”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY Ps. 89, 2-3. 4-5. 27 i 29
Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.
Na wieki będę sławił łaski Pana,*
moimi ustami będę głosił Twą wierność
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś:
„Na wieki ugruntowana jest łaska”,*
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
R.:
„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,*
przysiągłem mojemu słudze Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.
R.:
On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem *
moim Bogiem, opoką mego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe będzie moje z nim przymierze.
R.:
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian. Rz. 16, 25-27
Bracia:
Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa, niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk. 1, 38
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto ja służebnica Pańska,
niech Mi się stanie według twego słowa.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA Łk. 1, 26-38
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski. Pan z Tobą”.
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.
Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”.
Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto słowo Pańskie.
Obietnica
„To mówi Pan: »Czy ty zbudujesz mi dom na mieszkanie? Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej,
a ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. Ja będę mu Ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki«”. – Jak czytam tę obietnicę daną Dawidowi to jestem oszołomiony skalą i wielkością myślenia Boga, a przede wszystkim Jego dobrocią. Człowiek zapragnął uhonorować Boga wszystko otrzymał od Pana za darmo – chce się odwdzięczyć, a dostał odpowiedź, która przewyższyła wszelkie oczekiwania. Ma dokonać się jakaś spłata, wyrównanie. I na pierwszy rzut oka wydaje się to dobre – nawet Natan tak uważa – lecz Bóg widzi inaczej. To jest darmowy dar i trzeba go przyjąć, jak zbawienie, za darmo i z wiary.
W Ewangelii widzimy realizację planu zbawczego, początek realizacji tej obietnicy danej Dawidowi. Zaskakujący początek od zwiastowania, męża Bożego dziewczynie oczekującej Zbawiciela, która ma świadomość tego jaką moc ma Boże Słowo. Dlatego odpowiada na prośbę Boga:
Oto ja służebnica Pańska,
niech Mi się stanie według twego słowa.
I staje się służebnicą zbawienia, które było zapowiedziane przez wielu proroków i zaczyna się wypełniać. Poruszające jest to, że Bóg potrzebuje współdziałania człowieka dla wykonania planu zbawienia. Planu, który był „… tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze.” Zbawienie nie dotyczy tylko Izraela i jego potomków, lecz obejmuje cały świat. Jest dawane z wiary, która ugruntowywana jest przez proroków – co oznacza, że mamy pewność, że to Bóg działa ponieważ wcześniej to wszystko zapowiedział i stało się to jawne, gdy wykonał. Jednak obietnice idą wyraźnie dalej niż samo zbawienie, one obejmują coś więcej, co jest wyrażone i w pierwszym czytaniu i w psalmie:
„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,*
przysiągłem mojemu słudze Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.
Warto wiedzieć, co znaczy imię Dawid – syn umiłowany. Jak inaczej również można przeczytać kolejne wersy:
„On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem *
moim Bogiem, opoką mego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe będzie moje z nim przymierze.”
Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa, niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.