Krystianowy codziennik „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” 18.02.2018

1. Niedziela Wielkiego Postu
   Rok B – PIERWSZE CZYTANIE Rdz. 9, 8-15
   Czytanie z Księgi Rodzaju.
      Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: „Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze tak, iż nigdy już nie zostanie zgładzona żadna istota żywa wodami potopu i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię”.
   Po czym Bóg dodał: „A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną i ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie jakiegokolwiek jestestwa”.
      Oto słowo Boże.

Rok B  – PSALM RESPONSORYJNY       Ps. 25, 4-5. 6-7bc. 8-9
Refren: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność.

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,*
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,*
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
R.:
Wspomnij na swe miłosierdzie, Panie,*
na swoją miłość, która trwa na wieki.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,*
ze względu na dobroć Twą, Panie.
R.:
Dobry jest Pan i prawy,*
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,*
uczy pokornych dróg swoich.
R.:

Rok B – DRUGIE CZYTANIE        1 P. 3, 18-22
Czytanie z Pierwszego listu świętego Piotra Apostoła.
Najdrożsi:
Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł nawet ogłosić zbawienie duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz zostało uratowanych przez wodę.
Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Moce, i Potęgi.
   Oto słowo Boże.

Rok B – ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ     Mt. 4, 4b
Chwała Tobie, Królu wieków
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Chwała Tobie, Królu wieków

EWANGELIA                                  Mk. 1, 12-15
+ Słowa Ewangelii według świętego Marka.
   Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
   Oto słowo Pańskie.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.

    Czym zatem jest owa Ewangelia Boża wynikająca z dzisiejszych czytań i na czym polega nawrócenie?

W pierwszym czytaniu widzimy zawarcie ponownego przymierza z Noem przez Boga po potopie. Bóg nie chce już żadnego zniszczenia. Jednocześnie w drugim czytaniu Piotr Apostoł mówi takie słowa: „Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł nawet ogłosić zbawienie duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz zostało uratowanych przez wodę.”

Warto zauważyć na czym polega grzech ludzi przed potopem. Wiemy, że wtedy nie było kodyfikacji Prawa, które otrzymał Mojżesz na Syjonie. Nie było prawa, a ludzie zgrzeszyli, więc grzech polegał na czymś zupełnie innym i świadomość grzechu była inna. Jednak w tym przytoczonym fragmencie z Listu Piotra Apostoła wyraźnie widać, że ludzie nie są potępieni na wieki, lecz oczekują ratunku. Ratunek ten polega na tym, że przyjmą Słowo im głoszone przez Chrystusa, który stąpił do otchłani jak wyznajemy w credo.  Zgładzeni przez potop, który sprowadzili na siebie nieszczęście nie wierząc Bogu nie schronili się w arce, ani pod wpływem znaku nie błagali o zmiłowanie, wciąż nie wierząc Bogu. Wyjdą przez wiarę z ciemności na światło życia, które przynosi do nich Chrystus. Bóg nie chce śmierci człowieka, zagłady rodzaju ludzkiego więc zawierając przymierze z Noem obiecuje, że powstrzyma się od zniszczenia potopem ziemi. Chrystus niejako przez zanurzenie własne wchodzi symbolicznie w  śmierć i w przyjęcie grzechu na siebie. Człowiek sam musi wybrać czy przeżyje potop własny w chrzcie. Piotr Apostoł wyraża to tak: „Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Moce, i Potęgi.”