Krystianowy codziennik „Doświadczenie” 20.04.2017

Czwartek w Oktawie Wielkanocy

PIERWSZE CZYTANIE                                                                                 Dz. 3, 11-26

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym. Na ten widok Piotr przemówił do ludu: „Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się świętego i sprawiedliwego,
a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, Imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak przełożeni wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.
Powiedział przecież Mojżesz: «Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty
z ludu.» Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.
Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: «Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi». Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił wam w sprawie odwrócenia się każdego z was od swoich grzechów.”
   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY                                                         Ps. 8, 2 i 5. 6-7. 8-9

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

O Panie, nasz Panie,*
jak przedziwne jest imię Twoje po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,*
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
R.:
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,*
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,*
wszystko złożyłeś pod jego stopy:
R.:
Owce i bydło wszelakie *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,*
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
R.:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ                                                                         Ps. 118, 24
Alleluja, alleluja, alleluja
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja

Czwartek w Oktawie Wielkanocy

EWANGELIA                                                                                                            Łk. 24, 35-48
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma
+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: „Pokój wam.”
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: „Czemu jesteście zmieszani
i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.” Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: „Macie tu coś do jedzenia?” Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec wszystkich.
Potem rzekł do nich: „To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.” Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: „Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.”
   Oto słowo Pańskie.

Doświadczenie

„Oto dzień, który Pan uczynił,

radujmy się nim i weselmy.”

Doświadczenie spotkania z Panem, zmartwychwstałym,  żywym, posiadającym ciałom musiało zrobić ogromne wrażenie na apostołach. Te wszystkie wcześniejsze spotkania i sposoby ukazywania się pokazywały, że jest, lecz jakiś  taki nie „swój”. Dotąd Pan ukazuje się poszczególnym osobom i daje rozpoznać w znakach i czasami po sposobie mówienia, często jest nie niepodobny do siebie, a dzisiaj konkret. Pan ma ręce i nogi swoje i JE RYBĘ! Nic nie spada pod stół, a ryba znika w Jego wnętrznościach. Jest jak najbardziej cielesny.

Jednak oświecenie umysłów to mega temat! – zrozumieli pisma! Można czytać wiele razy ten sam tekst i dopóki Bóg nie sprawi, że on stanie się dla nas żywy to będą to tylko zwykłe zdania, czasami trochę zagmatwane. A przecież to ze względu na to, że Mesjasz wypełnia Prawo i Proroków dosłownie i w całości wszystkie proroctwa nawet z przed tysiąca lat, które odnosiły się do Niego stanowi najistotniejszą różnicę pomiędzy Jego śmiercią i każdą inną. «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Pan wypełniając to wszystko pokazuje, że jest wierny swoim słowom, to znaczy, że jest sprawiedliwy. To jest tak bardzo istotne, aby zrozumieć. Bóg wszystko co zapowiedział wykona, a ponieważ wykonuje to jest sprawiedliwy. A sam Bóg mówi, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie. «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

I to świadczenie ma konkretny wymiar – Piotr mimo, że za jego pomocą Pan uzdrowił chromego, nie rości sobie prawa do chwały. Lecz natychmiast wskazuje na Pana. – „I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?” … Piotr dziwi się, bo dokładnie już rozumie, co znaczy obietnica Boga i wie, że musi się to wszystko dziać, ze względu na to co obiecał Pan –„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Mt 28 I przecież mówił im Pan: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.  A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.  O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.” Jest tak wiele obietnic, które Pan uczynił dla wierzących, a że one wszystkie muszą się wypełniać i wypełnić dosłownie dla chwały imienia Bożego, to dlatego Piotr tłumaczy dalej: „I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego oglądacie i którego znacie, imię to przywróciło siły.”  Skromność Piotra to właściwa postawa dobrego ewangelizatora, który wie dlaczego to wszystko się dzieje. Bóg nas kocha i chce abyśmy żyli, a możemy polegać na Jego obietnicach, gdyż jest zawsze wierny swojemu słowu. Piotr potwierdza wobec wszystkich i zanosi do wszystkich orędzie Ewangelii:  „Dla was najpierw wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów”.

Pan wypełnił wszystko za nas i odkupił nasze winy  i błogosławi  (umacnia na drogę) nam , abyśmy wyszli z naszych grzechów lub raczej z naszej ku grzechowi skłonnej natury cielesnej i oddali się pod prawo ducha. Wszystko jest dla nas i za nas dokonane, kompletnie bez naszej zasługi . A wszystko to dla chwały swojego Imienia, w którym i przez, które otrzymujemy zbawienie. „A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał.  Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (por J17)

Również psalmista tak bardzo podkreśla ważność imienia Pana i znajomość Jego:

„O Panie, nasz Panie,*
jak przedziwne jest imię Twoje po całej ziemi.”

Amen,