Krystianowy codziennik „Dobroć Pasterza potwierdzona czynem.” 08.05.2017
8 maja
Uroczystość Św. Stanisława, biskupa i męczennika Głównego patrona Polski
PIERWSZE CZYTANIE Dz. 20, 17-18a. 28-32. 36
Duch Święty ustanowił biskupów, aby kierowali Kościołem Bożym
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Paweł, posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: „Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, nabytym własną Jego krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski, władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi.”
Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze wszystkimi.
Oto słowo Boże
PSALM RESPONSORYJNY Ps. 100, 1-2. 3. 4b-5ab
Refren: My ludem Pana i Jego owcami.
Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie,*
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.
R.:
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,*
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,*
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
R.:
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,*
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry,*
Jego łaska trwa na wieki.
R.:
DRUGIE CZYTANIE Rz. 8, 31b-39
Nic nas nie odłączy od miłości Chrystusa
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian.
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić
z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej, zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: „Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.”
Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien,
że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Oto słowo Boże
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J. 10, 14
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem dobrym pasterzem
i znam owce moje, a moje Mnie znają.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA J. 10, 11-16
Dobry pasterz daje życie za owce
+ Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa
i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.”
Oto słowo Pańskie.
Dobroć Pasterza potwierdzona czynem.
Zrozumiała jest dla każdego, dobroć skierowana do swojej własności. Co należy zrozumieć i przyjąć mówi psalm 95 – „Pan jest wielkim Bogiem
i wielkim Królem ponad wszystkimi bogami:
4 głębiny ziemi są w Jego ręku
i szczyty gór należą do Niego.
5 Morze jest Jego własnością: bo On sam je uczynił,
i stały ląd ukształtowały Jego ręce.
6 Wejdźcie, uwielbiajmy, padnijmy na twarze
i zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
7 Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska
i owcami w Jego ręku.”
Wszyscy należymy do Boga i o nas wszystkich ma staranie. Dzisiejsze czytania całkowicie potwierdzają ten fakt. Nawiasem mówiąc Ewangelia potwierdza fakt, że Pan Jezus jest Bogiem, bo mówi, że owce są Jego – zarówno te z Izraela jak i z tych, które Go nie znają – pogan. Pokazuje to fakt, że Bóg wkroczył ponownie w historię człowieka, który po potopie znowu, gdzieś się pogubił i stracił kontakt z Bogiem, mimo, że wszyscy pochodzimy od Noego.
Co się stało?
Jak bardzo szybko ludzie zginęli i zapomnieli o swoim Stwórcy.
Bóg widząc pragnienie człowieka do życia wiecznego, które jednocześnie jest człowiekowi odbierane przez przeciwnika to znaczy szatana, który ludziom nieustannie wmawia, żeby byli jak Bóg i nie potrzebowali Boga, a w swojej naiwności, która jest nazywana mądrością człowiek gubi Boga, który jest właśnie dawcą życia wiecznego.
Wtedy, Bóg wyprowadza z jednego człowieka naród wybrany, w którym się objawia jako Prawodawca. Przez Prawo i proroków uczy ten naród skąd bierze się w ich życiu błogosławieństwo, a skąd przekleństwo grzechu. Bóg jest niezwykle wierny temu, co powiedział. To oznacza, że jest sprawiedliwy, bo dotrzymuje swoich własnych obietnic. Lecz okazuje się, że i tutaj przeciwnik-diabeł, do wszystkich rozporządzeń Boga, zdołał człowiekowi dołożyć mnóstwa dodatkowych przepisów pod pozorem dobra, tak, że człowiek przestał mieć czas na to, aby mieć relację z Bogiem. Chcieli być dokonali przed sobą nawzajem w przestrzeganiu przepisów, aby od siebie nawzajem odbierać chwałę. Więc znowu odezwał się grzech pierworodny – chcieli być jak Bóg, doskonali. Tylko, że stali się doskonali w przestrzeganiu ludzkich przepisów, a zapomnieli o Duchu Bożym, który przenikał całe Prawo.
Wtedy wkracza Pan Jezus. Bóg przyjął ciało, aby wprowadzić ponownie Ducha Wspomożyciela na świat, aby człowiek, który przyjmie z wiarą Słowo, nie pozostał sam, bo widać wyraźnie, że człowiek nie jest zdolny już samemu rozpoznawać dobra i zła, lecz potrzeba, aby Paraklet był z nim. Jednocześnie, aby ta więź była możliwa, Pan ofiarował samego siebie, oddał swoje życie za nas, jako dobry pasterz, pozostając z nami w Eucharystii. I dokładnie o tym jest Ewangelia o pasterzu, który gromadzi swoje owce, nawet za cenę życia. Pojawia się jednak zasadnicze, problem – Czy znam Jezusa Chrystusa dobrego Pasterza? Tu kłania się znajomość Słowa Bożego, które w całości jest proroctwem o Jezusie Chrystusie, jako cierpiącym słudze Jahwe oraz jako potomku Dawida, który powróci powtórnie. Ponieważ Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom. (Am 3,7), to mamy zdolność rozpoznania jak działa Bóg. Widzimy to poznając Ewangelie o Jezusie Chrystusie, co chwilę napotykamy się na stwierdzenia, że Pan Jezus zrobił to czy tamto, aby się wypełniło Pismo. A jednocześnie Pan mówi, że sam nie czyni, ani mówi od siebie, jeśli tego nie zobaczy lub usłyszy u Ojca.
Przez Izraela wypełniło się słowo o Cierpiącym Słudze Jahwe, który wypełnia dokładne j to, co Słowo Boże zapowiedziało o Nim. Ono precyzyjnie opisuje wszystko, co miało się zdarzyć. Pan jako dobry pasterz oddał swoje, życie za owce. Wielu wtedy uwierzyło w Niego. Ich wiara wzmocnione Duchem świętym zaowocowała w taki sposób, że imię Boże stało się znane na całym świecie. Piotr Apostołowie stali się owcami, które poszły za Panem, poznały jak Pan Jezus czyni, jak mówi i rozpoznaje Jego prowadzenie w Duchu Świętym. Nie tylko Apostołowie, lecz i biskupi Kościoła są odpowiedzialni za całe stado Boże. Za wszystkich powierzonych im ludzi, którzy są z innych owczarni Pana, jak mówi i refren psalmu– „My ludem Pana i Jego owcami.” Jednak Pan odszedł do Ojca uzyskać godność królewską (por. Łk 19,12), a nadzór nad swoim stadem pozostawił pasterzom. Kto jest tylko najemnikiem, a kto prawdziwym pasterzem okaże się jak Pan wróci. „Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności.”Mt 24,46 Dlatego Paweł uświadamia Apostołom, że mają czuwać nad całym stadem, aby nie zginęło, ze świadomością przeciwności, które są pewne. „Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.” Trzeba pamiętać, że stado nie należy do pasterzy lecz do Pana nabytym własną Jego krwią. Więc i prowadzenie zależy od tego jak bardzo biskupi będą otwarci na poruszenia Ducha Świętego, który ich wybrał. Więc kolejny wers z psalmu 95 – Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego: Nie zatwardzajcie serc waszych …
Całą nadzieję należy położyć w Bogu, bo w tym się sprawdza wiara, pasterzy jak i całego ludu. To jest treścią drugiego czytania. „Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam?” Możliwe jest to dla tych, którzy pojmą, że to dobroć Boga jest dla nas pewnikiem i On sam naszą ostoją. „Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej, zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?” … „I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”
Amen.