Krystianowy codziennik „Zbroja” 27.10.2016b

„W końcu, bracia, bądźcie mocni w Panu siłą Jego potęgi.” Trzeba sobie uświadomić skąd bierze się nasza siła. Jest ona z Boga z głębokiej relacji z Nim. Sami z siebie jesteśmy słabi. „Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.”

Sami z siebie załamujemy się pod wpływem nacisku, manipulacji, groźby itp. Takich gróźb doświadczał również Pan Jezus, jak czytamy w Ewangelii. Można popatrzeć na tą scenę jak na klasyczną walkę duchową. Po pierwsze fałszywa troska. My czasami słyszymy – przestań, co się będziesz narażał, szefowi, innym kolegom z pracy, żonie itp. Po drugie groźba – oni cię chyba „zabiją”, zwolnią, zabiorą premię itp.

Pan radzi sobie zgodnie z tym co pisze Paweł: „Stańcie więc do walki, przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę za tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże, wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu. Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii…”

Pan głosi Ewangelię i zna pisma, wie też jakie jest Jego powołanie. Wiemy, że modli się całe noc, a dodatkowo zdradza, że jest prorokiem i wie co ma się dokonać  i ufa temu. „Albowiem powiadam wam, nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”.” Pan jest dla nas wzorcem w tym jak posługiwać się pełną zbroją Bożą.

I aklamacja potwierdza – stało się jak Pan powiedział:

„Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.

Pokój w niebie i chwała na wysokościach.” – tak wołali gdy Pan wjeżdżał na osiołku do Jerozolimy.

Wierzący chrześcijanin też ma tę zbroję i spokojnie mówi psalm nawet w obliczu zagrożenia:

Błogosławiony Pan, Opoka moja. *

On mocą i warownią moją,

osłoną moją i moim wybawcą, *

moją tarczą i schronieniem.

Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową, *

grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.

Ty królom dajesz zwycięstwo, *

Tyś wyzwolił sługę Twego, Dawida.

Amen.

http://liturgia.niedziela.pl/?data=2016-10-27