Krystianowy codziennik „Wołanie o pomoc” 03.12.2017
Czytanie z Księgi proroka Izajasza. Iz. 63, 16b-17. 19b;- 64, 3-7
Tyś, Panie, naszym ojcem, „Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, przed Tobą skłębiłyby się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.
Oto Tyś zawrzał gniewem, żeśmy zgrzeszyli przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Tyś naszym ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą. My wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Oto słowo Boże.
ROK B – PSALM RESPONSORYJNY Ps. 80, 2ac i 3b. 15-16. 18-19
Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela,*
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Zbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
R.:
Powróć, Boże Zastępów,*
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica,*
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
R.:
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy,*
nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,*
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
R.:
ROK B – DRUGIE CZYTANIE 1 Kor. 1, 3-9
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.
Bracia:
Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa. Nieustannie dziękuję mojemu Bogu za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was, tak iż nie doznajecie braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Ps. 85, 8
Alleluja, alleluja, alleluja
Okaż nam, Panie, łaskę swoją,
i daj nam swoje zbawienie.
Alleluja, alleluja, alleluja
ROK B – EWANGELIA Mk. 13, 33-37
+ Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie”.
Oto słowo Pańskie.
Wołanie o pomoc
Rok B jest kontynuacją więc sam w sobie trochę nie zrozumiały. Lecz gdy czyta się Izajasza to to wołanie jest jakieś bliskie: „Tyś, Panie, naszym ojcem, „Odkupiciel nasz” to Twoje imię odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą?” Dokładnie opisuje stan człowieka przed Chrystusem i człowieka współczesnego…
Oczywiście to wołanie jest zasadne i zrozumiałe przed Chrystusem. Zadziwiające jak pełne ufności jest to wołanie, jak wołanie dziecka do rozgniewanego ojca. Lecz jednak ojca i jednocześnie odkupiciela.
W drugim czytaniu widać bardzo dobrze, że Bóg Ojciec odpowiedział na to wołanie łaską daną nam w Chrystusie. „W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was, tak iż nie doznajecie braku żadnej łaski,…”
Tak?
To dlaczego współczesny człowiek religijny, znający Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie, czuje się tak jakby słowa Izajasza jego dotyczyły. Jednak, błądzi i nie widzi, aby działała w nim łaska. Jest jakiś problem…?
Stąd psalm może być wspólny dla człowieka każdego czasu. Wołanie „Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.” – jest prośbą człowieka wierzącego, lecz nie doświadczającego mocy tej wiary.
Co więcej aklamacja podnosi to samo wołanie:
„Okaż nam, Panie, łaskę swoją,
i daj nam swoje zbawienie.”
Pan odpowiada w Ewangelii i tamtym słuchaczom i nam: „Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie”.
Więc ufając Słowu Bożemu wypowiedzianemu przez proroka Izajasza: „Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą działał tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.”
Oraz ufając temu co mówi Apostoł Paweł: „…oczekując objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.”
Wołamy słowami psalmu:
„Usłysz, Pasterzu Izraela,*
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Zbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.
Powróć, Boże Zastępów,*
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica,*
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy,*
nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,*
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.”
Amen.